بررسی و ارزیابی کنترل علف های هرز در مزارع یونجه استقرار یافته در منطقه جیرفت

به منظور ارزیابی اثر علفکش ها در کنترل علف های هرز مزارع یونجه استقرار یافته در منطقه جیرفت آزمایشی بصورت طرح کامل تصادفی در 4 تکرار به اجرا در آمد. تیمار 1 و 2 ، 3 و 4 – پرسوییت (ایماز تاپیر 10% اس ال) با غلظت 4/ ، 6/0، 8/0و 1 لیتر L/ha + سیتوگیت 1 L/ha (بعد از چین اول سال استقرار اوایل رشد علف های هرز) + فوکوس (سیکلوکسیدیم 10 ٪ EC) 2 L/ha در زمان 3- 6 برگی علف های هرز نازک برگها، 5 و6 – استومپ (پندیمتالین 33% امولیسیون) 5/2 و 3 L/ha در زمان رکود یونجه ، 7- بازاگران (بنتازون 48% اس اس) به میزان 3 L/ha بعد از چین اول و اوایل رشد علف های هرز + فوکوس (سیکلوکسیدیم 10 ٪ EC) 2 L/ha در زمان 3-6 برگی علف های هرز باریک برگ، 8- سنکور (متریبوزین 70% پودر وتابل) 1 کیلو گرم در زمان رکود یونجه، 11،10،9 و 12 - توفور دی بی (بوترس 3/42 ٪ EC) با غلظت 2، 5/2، 3 و 5/3 لیتر در هکتار پس از برداشت یونجه و اوایل رشد علف های هرز ،13- تیمار شاهد وجین در طول فصل رشد نتایج نشان داد که علف هرز غالب یونجه در مرحله استقرار در این آزمایش پنجه مرغی Cynodon dactylon می باشد. کاربرد علفکش ها اثر معنی داری بر تراکم وزن خشک این علف هرز داشت. بطوریکه هر دو مولفه با اعمل تیمارها کاهش یافت. بهترین تیمار کاربرد پرسوییت + فوکوس در غلظت های 8/0و 1 لیتر در هکتار و همچنین بنتازون مشاهد گردید.واژه های کلیدی: یونجه استقرار یافته، علف های هرز، کنترل