راهکارهای کاربردی نمودن مهندسی ارزش در شهرسازی

مهندسی ‌ارزش تکنیکی مدیریتی است که با بهره‌گیری از فضای خلاقانه حاصل از کار تیمی یک گروه با چند تخصص و به‌صورت نظام‌مند در پی برآوردن نیازها به بهترین وجه، با صرف حداقل منابع ممکن است. مهندسی ‌ارزش مبتنی بر کارکردگرایی، خلاقیت و کار تیمی بوده و در نظر گرفتن دیدگاه‌های جامع‌گرایانه، توجه به هزینه‌های طول عمر و نگاه توأم به هزینه، ریسک و فرصت در تصمیم‌گیری‌ها، لازمه‌ آن می‌باشد. مؤثر بودن این تکنیک مدیریتی در پروژه‌هایی که دارای یکی از ویژگی‌های تکرارپذیری زیاد، پیچیدگی و ریسک بالا می‌باشند بیشتر مشاهده می‌شود. اگر چه کاربرد اصلی مهندسی ‌ارزش را در شناسایی و افزایش کارکردهای اصلی یک پروژه، سیستم یا محصول و حذف هزینه‌های غیرضروری این کارکردها می‌دانند، لیکن در نگاه کلان، به‌کارگیری مهندسی‌ارزش را می‌توان در کمک به تحقق موارد زیر مؤثر دانست. ارتقای فرهنگ کار گروهی، ایجاد زمینه‌های مناسب برای تبلور و شکوفایی خلاقیت افراد و توسعه فرهنگ نوآوری، جهت‌دهی و تمرکز افکار عمومی جامعه به سمت کارکردها (و نه مصداق‌ها)، افزایش میزان حساسیت نسبت به منابع محدود ملی، ایجاد دیدگاه سیستماتیک و جامع‌نگر، بهبود وضعیت پروژه‌‌ها با دیدگاه کلان، از طریق ارتقای استانداردها، ایجاد بانک اطلاعاتی ایده‌ها و ایجاد تحول در طراحی‌ها، برنامه‌محوری به جای فردمحوری، کمک به ایجاد فضای تفاهم بین عوامل پروژه و تسهیل اجرای پروژه‌ها. اهداف پژوهش: هدف از انجام این پژوهش، آسیب شناسی طرح‏های توسعه و عمران در سطوح مختلف و امکان سنجی کاربرد مهندسی ارزش در مراحل مختلف این طرح‏ها (تهیه، تصویب و اجرا) می‏باشد. نتایج مورد انتظار از پژوهش: ارائه توصیه‏ها، پیشنهادها و دستورالعمل‏های لازم در قالب تدوین «راهنما» جهت به کار گیری مهندسی ارزش در طرح‏های توسعه و عمران، تهیه و تدوین چارچوب شرح خدمات مهندسی ارزش در طرح‏های شهرسازی.

کلیدواژه ها:

امکان سنجی ، برنامه‌ریزی ارزش ، شاخص ارزش ، شهرسازی ، طرح های توسعه و عمران ، مهندسی ارزش