تهیه دستورالعمل طراحی و اجرای آسفالت حفاظتی

"آسفالتهای حفاظتی که در ضخامتهای کم و اغلب با مصالح ریزدانه و قیرامولسیون تهیه می‌شوند بعنوان روکش یا رویة حفاظتی سطوح قدیمی اجرا می‌شوند. در صورتیکه روسازی‌های قدیمی دچار آسیب شدید نشده یا قبل ا زاجرای آسفالتهای حفاظتی لکه‌گیری و درزگیری شده و شیب آنها نیز اصلاح شده باشد، با اجرای آسفالتهای حفاظتی می‌توان عمر و قابلیت سطح خدمتی آنها را افزایش داد. در این گزارش ضمن معرفی انواع آسفالتهای حفاظتی دو نوع آنها یعنی آسفالتهای سطحی و ماسه آسفالتهای اجرا شده در ضخامتهای کم‌ که در کشور مورد کاربرد بوده‌اند تشریح گردیده و مشخصات مصالح و مواد آنها ارائه شده است. آسفالت سطحی که همانا پخش لایه ای از قیر روی سطح راه و سپس پخش مصالح سنگی روی آن است، آسفالتی کم هزینه است که معمولاً برای اجرا در سطح راههای اصلی و فرعی که میزان آمد و شد آنها زیاد نباشد بکار می‌رود. ضخامت لایه آسفالت سطحی معمولاً کم بوده و در نتیجه کمک قابل ملاحظه‌ای به ظرفیت باربری سیستم روسازی نمی‌کند. بنابراین رویه آسفالت سطحی باید بر روی سطح آماده شده راهی که دارای قابلیت باربری کافی است ساخته شود. آسفالت سطحی که اجرای آن در ایران بیش از نیم قرن سابقه دارد ممکن است در یک لایه و یا بیشتر ساخته شود. عدم نیاز به حرارت برای اجراء آسفالت سطحی و عدم نیاز به برخی از تجهیزات ساخت آسفالت از مزیت های بارز این روش در مقایسه با دیگر آسفالت ها همچون آسفالت گرم است. آسفالت سطحی علاوه بر آنکه در نقش یک رویه مستقل آسفالتی عمل می‌کند، جهت بهسازی، اصلاح و ترمیم راههائی که آسیب دیده و یا فرسایش یافته‌اند و یا آنکه دچار لغزندگی شده اند کاربرد دارد. در این پژوهش ضمن بررسی سابقه اجرای آسفالت سطحی در کشور انواع آسفالت های سطحی معرفی شده و مشخصات و روشهای طراحی آنها مورد تشریح قرار گرفته است. "

کلیدواژه ها:

دستورالعمل طراحی ، آسفالت حفاظتی ، آسفالت