مدیریت دانش درحق دسترسی به دادرسی عادلانه ، با بهره وری از فضای مجازی

در تعریف مدیریت دانش همانند بقیه اصطلاحات علمی، وفاق کاملی وجود ندارد و شاید بهترین معنی ، با ورود سازمان به فرآیندیادگیری، دانش به مهمترین منبع رشد و ارتقاء و کارآمدی سازمان ، تبدیل خواهد شد و موفقیت سازمانها به توانایی آنها در ایجاد ، بهدست آوردن و انتشار و اشتراک اطلاعات بستگی دارد . مدیریت دانش روندی است که شامل خلاقیت، ضبط ، انتشار و دانش کاربرد (دانستنروش صحیح کاربرد هر اطلاعات) است. مدیریت دانش در عصر اطلاعات، در جهت بهره وری بهینه از اطلاعات متفرق در سازمان و خارجآن ، اعم از اطلاعات شخصی کارکنان ، بایگانی ها و دیتاهای پراکنده دیجیتال است ، که می تواند با هوشمندی بیشتری در تصمیم سازیمطمئن تر و اجراء متقن تر ، به مدیران کمک نماید ، امروزه ، حتی دیتابیس های موجود در هر سازمان ، ثروتی بسیار ارزشمند است کهبدلیل چند پارچگی، و عدم استفاده از دیتاماینینگ و هوش مصنوعی ، موجب هزینه های فراوان می شود ، بر مبنای قانون اساسی ایران و اسناد حقوق بشری پذیرفته شده در قانون ایران، حق دسترسی به دادرسی عادلانه ، برای کلیه شهروندان و مقیمین در کشور،امری ضروری است ، قوه قضائیه می تواند با بهره وری بهینه از اطلاعات موجود در زیرمجموعه های خود ، و اشتراک گذاری اطلاعات بادیگر سازمان ها و دریافت اطلاعات از آن ها ، فرایند رشد و گسترش دانش پروری و دانش محوری خود را افزایش دهد ، و در زمینه حقدسترسی به دادرسی عادلانه ، گام های بسیار بزرگی بردارد و با مدیریت دانش ، پرونده ها را سریعتر و کم هزینه تر به سرانجام برساند، اگر قوه قضائیه به درستی و با روش های مدرن، از فضای مجازی در راستای تبادل اطلاعات در گردش درون سازمانی و برون سازمانی استفاده کند و در اطلاع رسانی به مردم و ذی نفعان ، دانش محور باشد و به ارتقاء سطح دانش سازمانی ، گسترش آگاهی قضات و کارکنان، اطلاع رسانی دقیق و به موقع به همه ذی نفعان پرونده ها ، و دیگر زمینه های دانش محور اقدام نماید ، به سرعت خواهد توانست، عدالت را در جامعه گسترش دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش در قوه قضائیه ، حق دسترسی به دادرسی عادلانه ، فضای مجازی ، مدیریت هوشمند