مقایسه انسان کامل از دیدگاه علامه حسن زاده آملی و نیچه

در بخش اول این مقاله به دیدگاه های جناب علامه حسنزاده راجع به انسان کامل پرداختیم.انسان کامل که مظهر تام اسمای حسنای الهی است و کون جامع و ثمره شجره وجودی باشد را به عنوان ولی االله،خلیفه االله، و قطب زمان مورد بررسی قرار دادیم.غایت خلقت نظام هستی و غایت حرکت وجودی و ایجادی را انسان کامل دانستیم و با بیان مقام کن انسان کامل، سریان ماولایتء را در سراسر عالم هستی به اثبات رسانیدیم. هم او که به اذن الله تکوینی در عالم تصرف میکند. پایداری و ثبات نظام آفرینش را به واسطه بقای انسان کامل دانستیم که لولاالحجه لساخت الارض و اهلها در بخش دوم مقاله به بررسی انسان کامل از دیدگاه نیچه فیلسوف معروف قرن پرداختیم.ابرمرد که همان منجی بشریت است یکی از نظریات بنیادین نیچه است که در پاسخ به بحرانهایی که مدرنیته در جامعه ایجاد کرده بود از زبان زرتشت بیان میشود. ابرمرد که در هاله ای از ابهام بیان شد با تناقضات و ایرادات فراوان روبرو شد و هر کدام از مفسران از دیدگاه خودش ابرمرد را تفسیر کرد.این نظریه که بر مبانی چون نسبیت باوری، بنیادگرایی و ترجیح تن بر روان استوار است در مقابل تفکر دینی قرار میگیرد و مخالفت نیچه با مسیحیت و اخلاق مسیحی نیز بر آن دامن میزند.اما از سویی دیگر شباهتهایی نیز با انسان کامل در متون دینی دارد که در این مقاله در چارچوبی نو به نقد وبررسی ابر انسان و تفاوتها و شباهتهای آن با انسان کامل عرفانی پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

انسان کامل ، ابرمرد ، علامه حسن زاده ، نیچه