امکان سنجی استقرار سیستم مدیریت استعداد در سازمانهای خدمات عمومی استان سیستان و بلوچستان

هدف پژوهش حاضر بررسی امکان سنجی استقرار مدیریت استعداد در سازمانهای خدمات عمومی استان سیستان و بلوچستان است که پس از انجام مرور نظاممند ادبیات مدیریت استعداد مدل مفهومی پژوهش طراحی شد. روش پژوهش توصیفی – است. جامعه آماری شامل تمام کارکنان سازمانهای خدمات عمومی استان سیستان و بلوچستان میباشد. حجم نمونه بر اساس واریانس متغیر وابسته پژوهش که با استفاده از مطالعه پایلوت صورت گرفت، 200 نفر برآورد شد. داده های مورد نیاز به وسیله پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر خبرگان دانشگاهی و متخصصین حوزه منابع انسانی سازمانی بررسی و تایید شد. به منظور سنجش پایایی پرسشنامه از شاخص آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای تمامی متغیرها بیشتر از /70 بدست آمد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-23 استفاده شد. نتایج نشان داد که استقرار مدیریت استعداد در سازمانهای خدمات عمومی استان سیستان و بلوچستان در مولفه نظام آموزش و توسعه در سطح متوسط و در مولفه های نظام جذب و انتخاب، نظام ارزیابی و کشف، و نظام نگهداشت استعدادها پایین تر از سطح متوسط قرار دارد. به این سازمان ها پیشنهاد می شود تغییرات لازم که نیازمند تغییرات اساسی هست را به سازمان های بالادستی ارائه دهند تا آیین نامه های لازم جهت بهبود زیرسیستم های ذکر شده تنظیم و پیاده سازی شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، جذب و انتخاب ، ارزیابی و کشف ، آموزش و توسعه ، نگهداشت