شناسایی و اولویتبندی عوامل موثر برافزایش بهره وری از دیدگاه کارکنان ادارات نواحی چهارگانه آموزش وپرورش استان قم

نظر به نقش مهم آموزش وپرورش و اهداف مهمی که در قبال فرهنگیان و دانش آموزان دارد، دولتها همه ساله تلاش زیادی برای افزایش بهره وری در سازمانها میکنند.فهم اینکه کدام عامل یا مولفه در افزایش بهره وری از دیدگاه کارکنان اثر دارد، به آموزشو پرورش کمک خواهد کرد تا خطمشی مناسبی برای افزایش بهره وری و دوری از موانع آن اتخاذ کنند. این پژوهش به منظور شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر بهره وری کارکنان آموزش وپرورش استان قم اجراشده است. تحقیق به صورت آمیخته با استفاده از دو روش کیفی (پدیدارشناسی)و روش پیمایشی صورت گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزشوپرورش در ادارات نواحی چهارگانه شهر قم هست و جمعآوری داده ها از طریق نمونه گیری هدفمند و مصاحبه باز در بخش کیفی و از طریق پرسشنامه به صورت تصادفی و طبقه ای ساده در بخش کمی صورت گرفته است .پس از جمع آوری داده ها در بخش کیفی پرسشنامه ای از مفاهیم جمع آوری شده تهیه گردید وب 5وسیله آلفای کرون باخ (0,82)پایایی آن تائید گردید. برای تجزیه وتحلیل داده های پرسشنامه در سطح آمار استنباطی از آزمون تی تک گروهی، تحلیل عامل آنووا و برای اولویت بندی مولفه ها از مقایسه تفاوت میانگین مولفه ها با استاندارد متوسط استفاده گردیده است .یافته های پژوهش حاکی از آن است که عوامل مربوط به مدیریت، مربوط به کارکنان و مربوط به محیط ،هر سه نقش معنیداری در افزایش بهره وری دارند ولی مهمترین عامل مربوط به مدیریت هست و در بین زیرمجموعهی مربوط به مدیریت ، توان و دانش مدیر مهمترین عامل تشخیص داده شد و مولفه ارزیابی کارکنان در مولفه مربوط به مدیریت کم اهمیت ترین تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، کارایی ، اثربخشی ، آموزش وپرورش