تاثیر کیفیت زندگی کاری و استرس شغلی بر قصد ترک شغل با توجه به ادراک شغلی در اداره آموزش و پرورش ناحیه 1 ساری

هدف کلی این پژوهش شناسایی تاثیر کیفیت زندگی کاری و استرس شغلی بر قصد ترک شغل با توجه به متغیر میانجی ادراک شغلی است. این پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، جزء پژوهش های توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه مورد مطالعه این پژوهش، تمامی کارکنان آموزش و پرورش ناحیه یک ساری به تعداد 120 نفر می باشد. تعداد نمونه بر اساس جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان برابر با 92 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس تعداد کارکنان انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد کیفیت زندگی کاری والتون (1973)، استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان (HSE)، قصد ترک شغل سیشور (1992) و ادراک شغلی خوشنود (1390) به درجه بندی لیکرت 5 گزینه ای مورد استفاده قرار گرفته است. از آنجایی که پرسشنامه ها استاندارد می باشند از روایی لازم برخوردار هستند و برای پایایی آن نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد که اعداد به دست آمد نشان دهنده پایایی مناسب پرسشنامه ها می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از نرم افزار SPSS 24 استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که کیفیت زندگی کاری بر قصد ترک شغل و ادراک شغلی تاثیر دارد . استرس شغلی بر قصد ترک شغل تاثیر ندارد ولی بر ادراک شغلی تاثیر دارد. ادراک شغلی بر قصد ترک شغل تاثیر دارد و همچنین کیفیت زندگی کاری و استرس شغلی با توجه به متغیر میانجی ادراک شغلی بر قصد ترک شغل تاثیر دارند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، استرس شغلی ، قصد ترک شغل ، ادراک شغلی