بررسی گروه های قراردادی در حوزه قراردادهای تجاری بین المللی

گروه قراردادی، مجموعه ای از اتصالات قراردادی مستقل و منسجم با طبقه بندی و لایه بندی متعدد موازی و یا متوالی می باشد که ضمن احاطه ظروف قراردادی مختلف، از رویکرد لایه بندی مستقیمی با لایه نخست قراردادها برخوردار ا ست. در واقع، فرآیند ا شتقاقی قراردادها در گروه قراردادی (دو نتیجه متقابل هم) را بدنبال دارد: اضمحلال قراردادی؛ ثنویت قراردادی. جهت شناسائی اشتقاق و ارتباط عناصر قراردادی نیز، دو شاخص عمده عینی و ذهنی ارائه شده ا ست. شاخص عینی، بیشتر به واقعیات و عینیات صریح قراردادی توجه دارد؛ ولی شاخص ذهنی،مت6کی به اراده مشترک و قصد ضمنی طرفین ا ست. هر دو شاخص مذکور آثار متفاوتی بر کارکرد واحدهای قراردادی گروه و نیز مسئولیت طرفین گذاشته است. بر اساس شاخص اول، بطلان قراردادهای بالاد ست بر حیات سایر قراردادها تاثیر گذارده و موجب انفساخ آن ها می شود؛ در حالی که مطابق شاخص ذهنی، قاضی در هر مورد به قصد مشترک طرفین نگریسته و چنانچه طرفین می خواسته اند که بطلان یکی از قراردادها بر کل مجموعه اثرگذار باشد، بر مبنای این قصد مجموعه را منفسخ دانسته است؛ مضاف اینکه دکترین و رویه قضائی با تلفیق مولفه هائی چون وابستگی متقابل قراردادی ، تئوری فرعیت ، انتقال شیء، مستلزم انتقال تمام اجزای قراردادی ا ست متقاعد به امکان اقدام م ستقیم و هماهنگ زیان دیده برای رجوع به طرف غیرمستقیم قراردادی بر مبنای مسئولیت قراردادی شده و مفهوم جدیدی را وارد حقوق تعهدات نموده است.

کلیدواژه ها:

وابستگی متقابل ، اتصالات قراردادی ، طرف مضاعف قراردادی ، دعوی مستقیم ، شاخص ذهنی و عینی ، انفکاک اجزای قراردادی ، مسئولیت ضرورتا0 قراردادی