بررسی میزان پراکنش ذرات معلق TSP,PM10,PM2.5 در محدوده ی معدنی انگوران و میزان مواجهه با آن ها

هدف این مطالعه تعیین درصد توزیع ذرات معلق PM10 و PM2.5 در محدوده ی معدنی انگوران می باشد. در نهایت نمایه توزیع غلظت ذرات در ایستگاهها تهیه شد و مخاطرات آنها برای سلامتی افرادی که روزانه در ارتباط با آنها می باشند، ارزیابی گردید. به این منظور، تعداد 27 نمونه آئروسل استنشاقی پرسنل به تفکیک شغل آنها (اداری، آتشباری، ارسال ماده معدنی، زیرزمینی و غیره) توسط پمپ های نمونه برداری فردی (روتامتر) بر روی فیلترهای سلولزی MCE با پورسایز 0/45 میکرون انجام شد، نمونه برداری از آئروسل ها مطابق با روش NIOSH 7600 انجام گرفت. فیلترهای خشک شده و توزین شده در مخزن فیلتر قرار گرفته و دستگاه روتامتر در ابتدای شروع شیفت کاری به افراد متصل می شود تا با فلوی ثابت و برابر با ضریب تنفس افراد جریان هوا وارد دستگاه گردد؛ پس از پایان شیفت کاری دستکاه خاموش شده و حجم فلوی ورودی به دستگاه بر حسب لیتر V قرائت می شود. فیلتر موجود در مخزن دوباره در آون خشک شده و توزین می گردد که برای آنالیز عناصر بالقوه سمی و مطالعات کانی شناسی و ریخت شناسی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. درصد توزیع PM10 و PM2.5 توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM در مرکز تحقیقات سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران تعیین گردید. با توجه به نتایج حاصل آمده بین ذرات معلق و پستهای شغلی تعریف شده در محدوده مطالعاتی ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین کمترین غلظت PM2.5 و PM10 دربخش اداری و آزمایشگاه و بیشترین آن در بخش زیرزمینی اندازه گیری شده است، این امر موید تاثیر فرآیند معدن کاری بر تولید و انتشار ذرات معلق می باشد

کلیدواژه ها:

معدن انگوران ، ذرات معلق SEM ، PM2.5 ، PM10