نقش بازی در رشد خلاقیت دانش آموزان

هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی بازی بر رشد خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شاهرود بود. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. بدین منظور، نمونه ای متشکل از 30 نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شاهرود، به صورت نمونه گیری تصادفی ساده (قرعه کشی)، انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. سپس بازی طی 16 جلسه 60 دقیقه ای (سه روز در هفته و یک روز در میان) بر روی گروه آزمایش به اجرا درآمد. ابزارهای پژوهش نیز شامل پرسشنامه خلاقیت کودکان از نظر مربیان عابدی (1372) بود. داده های به دست آمده به وسیله تحلیل کواریانس انجام شد. یافته های پژوهش: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمرات خلاقیت گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود داشته است. به عبارتی دیگر، بازی بر خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شاهرود موثر است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش نتیجه گرفته می شود که یکی از راه های رشد خلاقیت دانش آموزان در سنین کودکی، استفاده از بازی است.

کلیدواژه ها:

بازی ، خلاقیت ، دانش آموزان