تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر عزت نفس و خودکارآمدی مردان در حال ترک اعتیاد منطقه غرب تهران

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر عزت نفس و خودکارآمدی مردان در حال ترک اعتیاد منطقه غرب تهران بوده است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، همراه با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه پژوهش شامل تمامی مردان در حال ترک اعتیاد منطقه غرب تهران در نیمه اول سال 1398 بود که از این بین 30 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه به پرسشنامه خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (1967) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. و گروه آزمایش آموزش مبتنی بر درمان شناختی رفتاری را به مدت 10 جلسه، در طی 10 هفته و هر هفته 1 جلسه درمان 60 دقیقه ای دریافت نمودند. داده ها به وسیله روش های آماری توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که رد مرحله پس آزمون بین عزت نفس و خودکارآمدی مردان در حال ترک اعتیاد گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. پس می توان نتیجه گرفت آموزش مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر عزت نفس و خودکارآمدی مردان در حال ترک اعتیاد تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، رویکرد شناختی رفتاری ، عزت نفس ، خودکارآمدی ، ترک اعتیاد