تبیین جایگاه فضای سبز در شهرهای دوستدار کودک شواهدی از مشهد با استفاده از مدل آیدا

پژوهش های حوزه شهرهای دوستدار کودک به طور خاص در اروپا از سال های 1980 به بعد مورد توجه قرار گرفت. شهر دوستدار کودک به طور عمده برای ایجاد فر صت برای کودکان در راستای شکل دادن و یا تغییر محیط پیرامون آن ها است.هدف این مقاله شناسایی نقاط ضعف و قوت شهر مشهد در راستای اصول و شاخص ها طراحی فضای سبز شهر دوستدار کودک است. مطالعه حاضر کاربردی و ترکیبی از روش های کمی و کیفی و گردآوری اطلاعات آن به صوورت میدانی می باشد به این منظور با بررسی اصول شاخص های فضای سبز در شهر دوستدار کودک در منابع مختلف و سپس جمع بندی آن ها چارچوبی از پیشنهادات و شاخص های شهر دوستدار کودک تدوین شده است.الگوهای طراحی فضای سبز با توجه به دیدگاه های کودکان بود. در این طرح با استفاده از روش های مختلف همچون پرسشنامه از والدین، بازی و مدل سازی با کودکان، پازل و ...مفاهیم کودکان در رابطه با فضاهای سبزجمع آوری و تحلیل شد.تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از مدل AIDA و نرم افزار GIS انجام شده است.براین اساس سطح و سرانه وضع موجود کاربری فضای سبز از کاربری های عمومی با سرانه و سطح استاندارد مورد بررسی قرار گرفت و الگوهای بهینه پراکندگی براساس ضوابط و نیازهای جمعیت کودک پیشنهاد گردیده است.در این تکنیک به طور کلی تدوین اهداف براساس مسائل و مشکلات، تعیین راهبردها و ارائه پیشنهادها در سه سطح تجریدی و ارتباطات افقی و عمودی انجام می گیرد و خروجی به صورت پیشنهادهایی به عنوان بیانیه اقدام تلقی می شود.و نکته مهم این است که این چارچوب اگر از سوی مسئولان و در سطوح کلان مورد توجه قرار گیرد شاهد آینده ای روشن وزیبا برای کودکان شهر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار کودک ، شاخص های فضای سبز شهر دوستدار کودک ، مشهد