بررسی و تطبیق ساختار فرهنگ جامع اللغات اثر ملا محمد جعفر ندوشنی و منتهی الارب

زبان پدیده ای است زنده ، متحول و پویا و واژگان هر زبان گنجینه ای باارزش و سند هویت و افتخار یک ملت است. از این رو تالیفو تصنیف فرهنگ های لغت یکی از بهترین روش ها و شیوه های دفاعی زبان در برابر تغییرات بنیان برافکن است. در همین راستا صفیپوری لغت شناس قرن سیزدهم معجم عربی به فارسی منتهی الارب را در هند تالیف نمود و در همان قرن ملا محمد جعفر ندوشنینیز فرهنگ عربی به فارسی جامع اللغات را تصنیف نمود. هر چند فرهنگ جامع اللغات به دلایلی از چشم ها دور ماند و همچنان بهشکل نسخه خطی باقی مانده است. پژوهش حاضر با شیوه توصیفی- تحلیلی به بررسی و تطبیق اصول و ساختار فرهنگ نویسی دراین دو فرهنگ می پردازد هرچند این دو فرهنگ در یک قرن نگاشته شده اند و هر دو قاموس را پایه و اساس کار خود قرار دادندولی از نظر ساختار وشیوه تنظیم کتاب و همچنین ویژگی های سبکی باهم متفاوت هستند هر چند از نظررسم الخط شباهت هایی باهم دارند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ عربی به فارسی ، جامع اللغات ، منتهی الارب ، ملامحمدجعفر ندوشنی ، عبد الرحیم صفی پوری