بررسی آثار غیرحرارتی و آسیب مکانیکی امواج فراصوت بر خون دفیبرینه و ارتباط بین مدت زمان تابش پیوسته فراصوت با درصد همولیز خون دفیبرینه گوسفند

فیبرین ماده ای است که نقش مهمی در انعقاد و تشکیل لخته خون دارد . امروزه با روش های ارزان می توان خون را دفیبرینه کرد و میدانیم خون دفیبرینه منعقد نمی شود و به سادگی در صورت نگهداری در یخچال تا چند هفته قابل استفاده است. مزایای خون دفیبریته بر استفاده از ضدانعقاد ها تغییر ندادن بعضی از خواص خون و نداشتن ماده افزودنی می باشد که در مواردی که ماده ضد انعقاد استفاده می شود ممکن است این مواد منبع خطا در آزمایش باشند. دیگر مزیت خون دفیبرینه ساده بودن خرید آماده و ارزان آن در حجم بالا برای مطالعاتی که به حجم بالای خون نیاز دارند می باشد که میدانیم تهیه حجم های بیش از 100 ها سی سی از حیوانات درون آزمایشگاه دشوار است. از بین بردن انعقاد در این حجم بدون مطرح بودن پیچیدگی های اخلاقی با توجه به امکان تهیه شرکتی آن از نمونه گوسفندی و گاوی ارزان قیمت است. از دست دادن توانایی گویچه های قرمز خون برای حمل اکسیژن و آزاد شدن هموگلوبین از آن همولیز نامیده می شود. در این پژوهش آثار امواج فراصوت بر همولیز خون بررسی می شود و اثر آسیب مکانیکی ناشی از امواج مکانیکی فراصوت که باعث همولیز خون دفیبرینه گوسفندی می شود در بازه های زمانی مختلف تابش امواج مکانیکی اندازه گیری می شود. میزان همولیز ناشی از ضربه و آسیب امواج فراصوت برای تابش پیوسته با شدت 1,5 وات بر سانتی متر مربع در نمونه های خون25 و 36 درصد بدست می ، 6 و 9 دقیقه بترتیب 18 ، هر یک با حجم 200 سی سی در تابش به مدت 3 آید. این درصد های همولیز نشان دهنده افزایش غیر خطی شدت همولیز با افزایش مدت زمان تابش امواج مکانیکی فراصوت است. با توجه به کنترل دما می توان گفت که پدیده همولیز در خون بدلیل آثار غیرحرارتی امواج فراصوت یعنی آثار مکانیکی و دو اثر میکرواستریمینگ و کویتاسیون می باشند. با توجه به تجارب بدست آمده از این آزمایش جدید، در خصوص استفاده از خون دفیبرینه در حجم بالا اهمیت تفاوت نمونه های مختلف خون دفیبرینه از بطری های متفاوت و با تاریخ تولید متفاوت و ضرورت ترکیب آنها پیش از آزمایش برای افزایش دقت و کاهش خطا نیز نکات تجربی مفیدی بدست آمد که در بخش های مختلف مطرح می شود.