مطالعه رابطه دینداری و امید در بین جوانان (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه یزد)

هدف این مطالعه بررسی رابطه بین میزان دینداری و امید به زندگی بوده است. برای نیل به این منظور از روش تحقیق پیمایشی و ابزار پرسشنامه جهت جمع آوری اطلاعات بهره گرفته شد. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه یزد در سال تحصیلی 1393 - 1392 تشکیل دادهاند، که در مجموع 372 نفر از این دانشجویان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب انتخاب و مطالعه شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که ابعاد اعتقادی، مناسکی و دانشی دینداری با متغیر وابسته (امید به زندگی) رابطه مستقیم و معناداری داشته اند. قوی ترین پیش بینی کننده امید به زندگی، بعد اعتقادی دینداری می باشد که پس از آن ابعاد مناسکی و دانشی در رتبه های بعدی قرار داشته اند. در تجزیه و تحلیل رگرسیونی این سه بعد (اعتقادی، مناسکی و دانشی)، متغیر دینداری 15 درصد از تغییرات امید به زندگی را تبیین نموده است. بنابراین در این زمینه باید به سایر متغیرها نیز توجه نمود.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، دینداری ، بعد اعتقادی ، بعد مناسکی ، بعد دانشی