نقش و جایگاه آبخیزداری و آبخوانداری در حفاظت و بهبود منابع آب کشور

باافزاش جمعیت و کاهش سهم درآمد های نفتی در تراز بازرگانی خارجی و درآمد دولت و با توجه به ضرورت بازیافت هزینه ها در ارائه خدمات عمومی و لزوم تقویت و وزن مشارکت مردم و تمرکز زدائی در سرمایه گذاری ها و افزایش میزان استحصال آب و به حداقل رساندن ضایعات طبیعی و غیر طبیعی آب و کاهش عواقب خشکسالی از طریق ممکن و با ملاحظه دشواریهای فنی موجود در مکانهای مطرح در پروژه های سد سازی و منحصر به فرد و اقتصادی و زود بازده بودن آن، طرحهای آبخیزداری و آبخوانداری و امکان افزایش استحصال آب از طرق مذکور میتواند به نحوی چاره ساز باشد. با بر قراری جایگاه مناسب برای آبخیزداری و آبخوانداری و در نظر گرفتن اعتبارات لازم برای توسعه فعالیتهای آن علاوه بر تعادل هیدرولوژیکی (کاهش رواناب سطحی و حفظ آب و خاک)، باز چرخانی و استفاده چند باره از آب می توان انتظار داشت بخشی از هدررفت طبیعی و غیر طبیعی (تبخیر و سیلاب) را که رقم قابل توجهی هم می شود به پتانسیل آبی کشور افزود. در مقاله حاضر به معرفی این علم،جایگاه و اثرات اجرای پروژه های خاص آن، ضرورت های موجود، تجارب و نمونه هایی از اثر بخش بودن آن در زمینه های مختلف در کشور ارائه خواهد گردید.

کلیدواژه ها:

آبخیزداری ، حوضه آبخیز ، منابع آب ، آبخوانداری