پردازش زبان لفظی و مجازی با استفاده از روش پتانسیل وابسته به رویداد ( ای. آر. پی )

پژوهش حاضر، با استفاده از روش پتانسیل­های وابسته به رویداد (ای.آر.پی)، به بررسی چگونگی پردازش زبان لفظی و استعاری در زبان فارسی و نقش نگاشت مفهومی در فرایند این پردازش پرداخته ­است. پیش بینی نگارندگان این است که درک جمله های لفظی و جمله های استعاری متعارف همزمان روی­ می­دهد. درک جمله های استعاری بدیع نسبت به جمله های استعاری متعارف کندتر انجام ­می­گیرد. همچنین، پیش­بینی شد، نگاشت مفهومی در استعاره­ های متعارف و استعاره­ های بدیع به شیوه­ای متفاوت روی ­می­دهد. چهارصد جمله لفظی، استعاری متعارف، استعاری بدیع و بی­ معنی (هر وضعیت صد جمله) با استفاده از نرم ­افزار سایکوپای طراحی­ شد و روی صفحه رایانه نمایش­ داده­ شد. امواج مغزی 22 آزمودنی به هنگام خواندن این جمله ها، با استفاده از دستگاه ثبت ای. ای. جی ثبت­ گردید. اطلاعات مربوط به دامنه میانگین مولفه N400، با استفاده از نرم­ افزارهای ای. ای. جی لب  و ای. آر. پی لب استخراج ­شد. داده­ها، با استفاده از روش اندازه­ گیری تکراری (آنوا) و مقایسه دوسویه در نرم ­افزار اس.پی.اس.اس تحلیل­ گردید. یافته ­های مربوط به روش پتانسیل وابسته به رویداد نشان ­داد که جمله های لفظی و استعاری متعارفپردازش یکسانی دارند. استعاره ­های متعارف سریع تراز استعاره­ های بدیع پردازش می­شوند. نگاشت مفهومی در درک استعاره ­های بدیع به وسیله فرایند قیاس روی می­دهد، اما در درک استعاره­ های متعارف از طریق فرایند مقوله­ بندی روی ­می­دهد.

کلیدواژه ها:

پردازش زبان مجازی ، استعاره مفهومی ، استعاره متعارف ، استعاره بدیع ، روش پتانسیل وابسته به رویداد ، مولفه N400