ارزیابی شیوه های سنجش ناتوانی یادگیری در مراکز آموزشی و توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری استان تهران

در این تحقیق به ارزیابی شیوه های سنجش ناتوانی یادگیری در مراکز آموزشی و توانبخشی مشکلات ویژه یادگیریاستان تهران پرداخته شده و سوال اصلی بدین ترتیب تدوین شده است که شیوههای سنجش ناتوانی یادگیری در مراکز آموزشی و توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری استان تهران چگونه است روش تحقیق، توصیفی از نوع زمینه یابیمی باشد. جامعه تحقیق حاضر را تمامی متخصصین درونسازمانی شامل کارشناسان و مسئولین سازمان استثنایی کهدر حیطه تشخیص ناتوانی یادگیری مشغول به فعالیت می باشند، تشکیل می دهند. در تحقیق حاضر با پیروی از روشنمونه گیری سرشماری (تمام شماری) تعداد 120 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامهپژوهشگرساخته برای ارزیابی رویکرد، ابزار، انسجام، نقاط ضعف و نقاط قوت در فرایند تشخیص اختلالات یادگیریاستفاده شده است که دارای روایی و اعتبار مطلوبی می باشد. در نهایت، یافته های تحقیق نشان داد که از دیدگاهکارشناسان و مسئولین اختلالات یادگیری مراکز سازمان استثنایی، رویکرد کتل، هورن و کارول، ابزارهای استانفورد-بینه و نسخه چهارم و تکمیلی وکسلر کودکان که توسط کامکاری و شکرزاده در ایران استاندارد شده است، در فرایندتشخیص استفاده می شود. همچنین، مشخص گردید که انسجامی بین فرایند تشخیص و مداخلات آموزشی وجودندارد و مهمترین نقاط ضعف از دیدگاه کارشناسان و مسئولین در فرایند سنجش اختلالات یادگیری عدم آشنایی معلمان با اختلال ناتوانی یادگیری ، فقدان برنامه های منسجم مداخلات آموزشی و شکاف عمیق تشخیص و درمان می باشند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، سنجش ناتوانی یادگیری ، مشکلات ویژه یادگیری