بررسی تطبیقی زبان و دنیای حیوانات در آثار صادق هدایت و نویسندگان مغرب زمین

تکریم حیوانات و توجه به آنها در چارچوب حقوق حیات آنها در ادبیات سابقه ای طولانی دارد و این مهم در ادبیات ایران و به ویژه آثار صادق هدایت به خوبی به چشم می خورد. نگرش همه جانبه ی هدایت به مقوله ی حیوانات به عبارتی برآیندی از بیشتر مضامینی است که در این زمینه در ادبیات ظهور کرده اند و تصویری متفاوت از هدایت انسان گریز به خوانندگان عرضه می دهند. هدایت در این راستا نه تنها دغدغه ای بوم نقدانه در حمایت از حقوق حیوانات از خود بروز می دهد بلکه آن دغدغه را با افکار هستی شناسی ادغام کرده و وجود مستقل حیوانات و لزوم تکریم آنها توسط انسان را یادآور می شود. پژوهش حاضر تلاشی بوده است در بررسی تطبیقی زبان و دنیای حیوانات از دیدگاه هدایت و ادیبان و فلاسفه ای که وی کم و بیش با آنها آشنایی داشته است.

کلیدواژه ها:

صادق هدایت ، حیوانات ، ادبیات غرب ، ادبیات تطبیقی