بررسی و مقایسه نتایج حاصله از دو روش تعادل حدی و اجزای محدود در مدلسازی گودبرداری های عمیق (مطالعه موردی)

با توجه به توسعه شهرنشینی و محدودیت زمین، نیاز به افزایش طبقات زیرزمین و احداث پارکینگ طبقاتیاهمیت فراوانی یافته و این امر مهندسان را ناگزیر به انجام گودبرداری های عمیق با جداره های قائم یانزدیک به قائم کرده است. طراحی گودبرداری های عمیق و روش های محدود نمودن تاثیرات مخرب آنهابر سازه های مجاور نیز همواره مورد توجه قرار گرفته است. سیستم های نگه دارنده گودهای عمیق نیازمندتحلیل دقیق، طراحی اصولی و کنترل عملکرد می باشند. موضوع گودبرداری و طراحی و اجرای سازه هاینگهبان در زمین شناسی مهندسی و به علاوه در رشته عمران دارای گستره وسیعی بوده و نیاز به بررسیها و مطالعات و ملاحظات ژئوتکنیکی، سازه ای، مواد و مصالح، تکنولوژیکی و اجرایی، اقتصادی و اجتماعیدارد. در این مقاله روش مهارگذاری که از جمله روش های متداول پایدارسازی در گودهای عمیق است،معرفی شده و در ادامه با استفاده از نرم افزار اجزای محدود پلکسیس و نیز نرم افزار تعادل حدی ژئواسلوپبه مدلسازی دو دیواره غربی و جنوبی مجتمع تجاری پارس پرداخته و نتایج حاصله را مورد مقایسه قرارگرفته است.

کلیدواژه ها:

گودبرداری ، مهارگذاری ، مدلسازی عددی