چرایی نبرد پیامبر(صل الله علیه و آله)با قریش از منظر تحلیل کیفی و بافت‎ کنش

برخلاف دوره‎ی حضور پیامبر(صل الله علیه و آله) در مکه، ورود ایشان به مدینه، سرآغاز نبردهای بسیاری بود. چرایی روی‎آوردن پیامبر(صل الله علیه و آله) به جنگ، بسیار مورد سخن بوده است. این مساله به شکل­های مختلفی، چه بدبینانه و چه با رنگ نظامی، تبیین شده است. مقاله‎ی حاضر، ارائه‎ی تبیینی از نبردهای پیامبر(صل الله علیه و آله) است که مبتنی بر نگاه کیفی به غزوه ها بوده و بافت کنش را مورد توجه قرار می‎دهد. این نوشته، جستاری تحلیلی توصیفی است که بر منابع کتابخانه­ای تکیه داشته و دستاوردهای آن به فشردگی چنین است: برخلاف آنچه از شمار غزوات و سریه‎های پیامبر(صل الله علیه و آله) به ذهن می­رسد، بیشتر لشکرکشی­های پیامبر(صل الله علیه و آله) - در عین اجتناب از درگیری- به­منظور قدرت­نمایی و مبارزه با اقتدار قریش بوده و هدف پیامبر(صل الله علیه و آله) از نمایش قدرت، متمایل ساختن قبایل به بستن پیمان با مسلمانان بوده است. پیمان­ها، راهکار اصلی پیامبر(صل الله علیه و آله) برای ایجاد امنیت در شرایطی بود که دولت مرکزی وجود نداشت تا از حق اشخاص و گروه­ها دفاع کند.

کلیدواژه ها:

پیامبر(صل الله علیه و آله) ، جنگ ، تحلیل کیفی ، بافت کنش