یادگیری اصیل؛ از کنترل درونی تا دغدغه ی خدمت رسانی تبیین ساختار آموزشی و تبیین نقش مربی گری معلم برای دانش آموزان متوسطه اول

یکی از ملزومات مدرسه و هر محیط جمعی دیگری ضرورت وجود قانون است. مواجهه افراد با قانون به سه حالت است: .1 یا از آن سرپیچی میکنند، در این صورت کارشان اختلال در امور ایجاد میکند. .2 یا از آن بخاطر ترس از توبیخ شدن تبعیت میکنند اما این تبعیت کردن پایدار و با ثبات نیست زیرا با محض برداشتن تنبیه بیرونی یا پاداش بیرونی تعهد به قانون هم از بین میرود. .3 یا از آن بخاطر وجود کنترل درونی تبعیت می کنند. حالت سوم پایداری و ثبات دارد. یکی از مهمترین دغدغه های مدیران مدارس این است که دانش آموزانشان در حالت سوم قرار بگیرند. این مقاله بر اساس دغدغه فردی پژوهشگر و با روش اقدام پژوهی انجام شده است. پژوهشگر ابتدا مرور کوتاه ی روی ویژگیهای شناختی رده سنی متوسطه اول کرده است و سپس با مطالعه اسناد و منابع دست اول و با استفاده از پاردایم دینامیک سیستم ها، ساختاری ارائه داده است که پیاده سازی آن در مدرسه میتواند دانش آموزان را در رسیدن به کنترل درونی کمک دهد. پس از ارائه ساختار، بر اساس نظریه خودتعیین گری، نقش مربی و ویژگی های او را تبیین کرده است. این ویژگیها به گونه ای است که در مسیر همراه ی با دانش آموز، او را طوری پرورش دهد که انگیزه درونی دانش آموز و عزم او فعال شود و این انگیزه و عزم را با توجه به معیارهای اصیل در راستای رشد و پیشرفت فردی خویشتن، در بهبود دنیای اطرافش به کار ببندد. علاوه بر تبیین نظری، این مقاله توسط نویسنده برای دو پایه تحصیلی هفتم و هشتم و در دو درس مطالعات اجتماعی و تفکر اجرا شده است و ارزیابی فعالیتهای اجرا شده با روش تحلیل محتوا حاکی از اثرگذاری ساختار پیشنهادی در تحقق اهداف بوده است.

کلیدواژه ها:

کنترل درونی ، یادگیری اصیل