مقایسه کارکردهای اجرایی در کودکان دارای زیرنوع های اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی و کودکان عادی

این تحقیق به مقایسه کارکردهای اجرایی در کودکان دارای زیرنوع های اختلال نارسایی توجه / بیشفعالی و کودکان عادی می پردازد. جامعه آماری شامل دختران دارای زیرنوع های این اختلال و کودکان عادی سنین 7 تا 12 سال که در سال 1395 در منطقه 5 تهران تحصیل میکردند، میباشد. نمونه این پژوهش 75نفر(15 نفر از هر زیر نوع و 30 نفر از کودکان عادی) که به شیوه در دسترس بر اساس پنجمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری و ابزارهای پرسشنامه اختلال نارسایی توجه / بیشفعالی((2013 و پرسشنامه عصب-روانشناختی و شخصیتی کولیج (2002) شناسایی و انتخاب شدند. داده ها با روش تحلیل واریانس یکراهه و آزمون توکی مورد تحلیل قرار گرفت. بر این اساس نوع بی توجه غالب در برنامه ریزی ضعیفتر از دو گروه دیگر اما بازداری بهتری نسبت به دیگر گروه ها دارد. نوع بیش فعال غالب نسبت به دو زیر گروه دیگر عملکرد بازداری پایین تر و عملکرد بهتری در برنامه ریزی نشان می دهد. نوع ترکیبی عملکرد ضعیف تری در بازداری و عملکرد متوسطی در برنامه ریزی داشت . برطبق مطالعات مختلف افراد مبتلا به این اختلال در بیشتر تواناییهای مربوط به کارکردهای اجرایی نقایصی دارند که یافته های تحقیق حاضرتاییدی بر این ادعا بود.

کلیدواژه ها:

زیر نوع های اختلال بیش فعالی/ نارسایی توجه ، کارکردهای اجرایی