مقایسه علائم بالینی کودکان بر اساس سبکهای فرزند پروری مادران دارای کودکان پسر 7 تا 12 سال شهرستان ساوه سال 97-98

هدف از این پژوهش مقایسه علائم بالینی کودکان بر اساس سبکهای فرزند پروری مادران دارای کودکان پسر 7 تا 12 سال شهرستان ساوه سال 98-97 بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش؛ علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهرستان ساوه در سال تحصیلی97-98 (به طور تقریبی برابر با 980 دانش آموز) بودند.که به صورت تصادفی از هر گروه فرزند پروری 30 نمونه انتخاب شد. داده های مورد نیاز برای این پژوهش به وسیله پرسشنامه های شیوه های فرزند پروری (1973) و علائم مرضی کودکان((1994 جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری تو صیفی و ا ستنباطی(ا ستفاده از آزمون تی مستقل) بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد به سبب آنکه علائم بالینی کودکان شامل کاستی توجه - بیش فعالی، سلوک، رفتار و کردار، اضطراب فراگیر، هراس خاص، هراس اجتماعی، اضطراب جدایی، وسواس فکری - عملی، افسردگی اساسی، افسرده خویی، اسکیزوفرنی، اختلال اوتیسم، آسپرگر، تیکهای صوتی و حرکتی، استرس پس از سانحه و دفع و ادرار بود، تمامی این علائم در کودکان با شیوه های فرزند پروری متفاوت، با یکدیگر تفاوت دا شتند و در حالت کلی میانگین اکثر این علائم بالینی میان دانش آموزان با سبک فرزند پروری اقتدار منطقی کمتر از دانش آموزان با سبک فرزند پروری استبدادی و سهلگیر بود.

کلیدواژه ها:

فرزند پروری ، علائم بالینی ، مادران ، کودکان