مقایسه دو روش داده محور و فیزیکی برای پیش بینی عمر یاتاقان های غلتشی تحت ارتعاش

این پژوهش به بررسی دو روش پیش بینی عمر باقیمانده یاتاقان غلتشی در ماشینهای دوار تحت ارتعاش میپردازد. روش آنالیز ارتعاشات روشی کلی برای تعیین عمر باقیمانده یاتاقان های غلتشی است که در هر دو مورد (روش داده محور و روش فیزیکی) پارامترهایی برای تعیین آن در نظر گرفته میشود. در روش داده محور از پارامترهایی مانند کمینه سازی آنتروپی، پارامتر شکل موج بر و آنالیز پوششی تکراری یا مواردی مانند جذر میانگین مربعات، ناهمواری سیگنال های ارتعاشی استفاده میشود و تابع موجک تخمین زده شده و همچنین با استفاده از مدل تحلیل سیگنال های ارتعاشی تابعی به عنوان تابع پوششی داده ها در نظرگرفته می شود. در روش فیزیکی نوع عیب ، اندازه عیب، میزان بار و سرعت چرخش یاتاقان درنظر گرفته میشود و با نرم افزارهایی مانند FRANC 2D مدل المان محدود آن بر مبنای حالت رشد ترک ساخته می شود،که در روش فیزیکی به دلیل نزدیکتر بودن پارامترهای مورد بررسی به شرایط واقعی دقت عمل بیشتر است و تخمین عمر باقیمانده یاتاقان غلتشی تحت ارتعاش دقیقتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

یاتاقان غلتشی ، روش داده محور ، روش فیزیکی ، آنالیز ارتعاشات ، سیگنال های ارتعاشی