مقدمه ای بر هایپرترمیا به عنوان یک روش نوین در درمان سرطان به صورت مستقل یا مکمل با استفاده از امواج الکترومغناطیس فرکانس پایین

هدف از مقاله حاضر، معرفی هایپرترمیا به عنوان یک روش نوین در درمان سرطان و بررسی مختصر سابقه استفاده از آن به صورت مستقل یا مکمل به همراه روشهای دیگر درمان و به ویژه با استفاده از امواج الکترومغناطیس فرکانس پایین میباشد. هایپرترمیا به عنوان یک روش مصنوعی برای افزایش دمای بافت، با انتقال گرمای ایجاد شده از منابع خارجی و یا به صورت القائی باعث از بین رفتن سلولهای سرطانی میشود و یا از رشد بیشتر آنها جلوگیری میکند. تاثیرات بیولوژیکی هایپرترمیا در سطح سلولی در محدوده دمایی مختلف بررسی شده است. سه کاربرد بالینی اصلی هایپرترمیا به شکل موضعی، منطقهای و تمام بدنی که بسته به محل، عمق و میزان پیشرفت تومور به ترتیب جهت درمان تومورهای موضعی، پیشرفته یا عمیق و انتشاریافته استفاده میشود، بررسی شده است. از میان انرژی ها و منابع مورد استفاده در فرآیند هایپرترمیا، مکانیزم تولید گرما با استفاده از القاء امواج الکترومغناطیس فرکانس پایین در دانه های فرومغناطیس کاشت شده در محل تومور بررسی شده است. هر چند تحقیقات انجام شده در این حوزه نشاندهنده موفقیتهایی در استفاده از روش مذکور به عنوان یک درمان مکمل پرتودرمانی و شیمیدرمانی میباشد با این حال، هایپرترمیا همچنان با چالشهایی در درمان سرطان روبرو است. بنابراین انجام تحقیقات به منظور گسترش استفاده از هایپرترمیا در کاربردهای بالینی جهت درمان بیماران سرطانی موضوع بسیار ارزشمندی است و مزایای زیادی دارد.

کلیدواژه ها:

هایپرترمیا ، امواج الکترومغناطیس ، تومور ، دانه های فرومغناطیس