مقایسه روش های تجربی برآورد تبخیر از سطح آزاد آب (مطالعه موردی: رودخانه ششطراز کاشمر)

تبخیر عامل مهمی در مدیریت منابع آب است و با محاسبه دقیق آن می توان راهکارهای موثری در جهت کاهش اثرات خشکسالی و به منظور حفاظت منابع آب اجرا نمود. به دلیل کمبود ایستگاه های تبخیرسنجی وعدموجود آمار کافی از تبخیر، میتوان از روش های تجربی برآورد تبخیر از سطح آزاد آب استفاده نمود. در این تحقیق با استفاده از آمار هواشناسی ایستگاه ششطراز با استفاده از روش های تجربی مایر، مارسیانو، شاهتین، هفنر،ایوانف، تیچومیروف و سازمان عمران اراضی آمریکا، تبخیر برآورد و با مقدار تبخیر از تشت مقایسه شد. عملکرد روابط تجربی با استفاده از معیارهای آماری میانگین خطای مطلق MBE ، ضریب همبستگی 2R و جذر میانگین مربع خطا RMSE مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رابطه ایوانف RMSE=1.5,R2=-0.5, MBE,0.89 نسبت به سایر روش ها از دقت بالایی برخوردار است. در رتبه بعدم معادله مایر RMSE=- 1.5,R2=0.886,MBE=2.63 قرار می گیرد. روش هفنر و مارسیانو به ترتیب با توجه به خطای زیاد RMSE=6.68 , RMSE = 6.88 و برازش پایین با داده های تشت تبخیرR2=0.789,R2=0.789 فاقد اعتبار لاز می باشند

کلیدواژه ها:

ایوانف ، تبخیر ، تشت تبخیر ، روش های تجربی