بررسی کیفیت آب های زیرزمینی دشت نی ریز ازنظر هدایت الکتریکی

مطالعه و بررسی کیفیت آب های زیرزمینی یک منطقه از مهمترین فاکتورها در مدیریت و بهره برداری آن در مناطق خشک و نیمه خشک کشور می باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی کیفیت آب های زیرزمینی دشت نی ریز واقع در حوزه آبخیز بختگان استان فارس بر اساس فاکتور هدایت الکتریکی (شوری)، با استفاده از اطلاعات 73 حلقه چاه کشاورزی می باشد. جهت انجام این تحقیق از 6 روش طبقه بندی کیفیت آب شامل روش بهداشت جهانی1996، ویلکاکس1995، کریستین و اولسن 1973، آیرز و وست کات 1985، اسکوفیلد1936 و ویلکوکس و مجیستاد1943 استفاده گردید. نتایج نشان داد بر اساس روش طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی 26 درصد نمونه ها در رده مجاز، 11 درصد نمونه ها در رده غیر مجاز و 63 درصد در رده پر خطر. بر اساس طبقه بندی ویلکاکس 25 درصد نمونه ها در رده خوب و 10 درصد نمونه ها در رده متوسط، 10 درصد در رده مشکوک و 56 درصد دررده نامناسب،. بر اساس طبقه بندی کریستین و اولسن 4 درصد نمونه ها در رده عالی، 21 درصد در رده خوب، 7 درصد در رده متوسط و 5 درصد مشکوک، 7 درصد خیلی مشکوک و 56 درصد نامناسب قرار می گیرند. همچنین بر اساس طبقه بندی آیرز و وست کات 25 درصد نمونه ها در رده خوب، 12 درصد نمونه ها در رده متوسط و 63 درصد در رده نامناسب، بر اساس طبقه بندی اسکوفیلد، 25 درصد نمونه ها در رده خوب، 7 درصد نمونه ها در رده متوسط، 5 درصد در رده مشکوک و 63 درصد در رده نامناسب و بر اساس طبقه بندی ویلکوکس و مجیستاد، 25 درصد نمونه ها در رده خوب و 12 درصد نمونه ها در رده متوسط و 63 درصد در رده نامناسب قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب های زیرزمینی ، هدایت الکتریکی ، طبقه بندی ، دشت نی ریز.