تعیین اثربخشی قصه درمانی بر بازداری هیجانی و ابراز وجود کودکان دارای اختلالات یادگیری آموزش و پرورش ناحیه سه شیراز

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی قصه درمانی بر بازداری هیجانی و ابراز وجود در کودکان دارای اختلالات یادگیریبود.جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان 7 تا 11 ساله دارای اختلالات یادگیری بودند که در سال تحصیلی 98-1397 در مراکز اختلالات یادگیری آموزش و پرورش ناحیه سه شیراز ثبت نام کرده بودند. روش پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل بود. روش نمونه گیری تحقیق از نوع در دسترس بود . 20 نفر ازاین دانش آموزان انتخاب شدند و به طور تصادفی و به تعداد مساوی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایشبه مدت 10 جلسه 45 دقیقه ای تحت تاثیر قصه درمانی قرار گرفتند اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. داده هایتحقیق با روش تجزیه و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت میانگین ها در گروه آزمایش در زمینه متغیر ابراز وجود معنادار بود (P<0.001). بنابراین می توان استنباطنمود که قصه درمانی باعث افزایش ابراز وجود در کودکان دارای اختلالات یادگیری آموزش و پرورش ناحیه سه شیراز می شود.

کلیدواژه ها:

بازداری هیجانی ، ابراز وجود ، اختلالات یادگیری