تاثیر تیمارهای سرمادهی مرطوب و اسید جیبرلیک بر پارامترهای دمایی جوانه زنی علف هرز چوچاق (Eryngium caeruleum)

شناخت زیست­شناسی جوانه­زنی گیاه چوچاق (Eryngium caeruleum)، امکان پیش­بینی سطح خواب و جوانه­زنی بذر در شرایط مختلف در طول فصل را فراهم می نماید. این آزمایش، با هدف مطالعه میزان خواب بذر و پاسخ پارامترهای دمایی جوانه­زنی گیاه چوچاق، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، در آزمایشگاه گروه زراعت و اصلاح نباتات پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سه سطح اسیدجیبرلیک (صفر، 250 و 500 میلی­گرم در لیتر)، شش زمان سرمادهی (یک، سه، پنج، 10، 15 و 30 روز) و هفت سطح دمایی (پنج، 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتی­گراد) بودند. پارامترهای جوانه­زنی با استفاده از مدل دوتکه­ای و تحت تاثیر سطوح مختلف اسیدجیبرلیک و سرمادهی به­دست آمدند. نتایج این آزمایش نشان داد که در تیمار 15روز سرمادهی ×500 میلی­گرم در لیتر اسید جیبرلیک که بهترین تیمار برای کاهش سطح خواب بود، دماهای کاردینال جوانه­زنی شامل دمای پایه، مطلوب و سقف، به ترتیب 81/1، 31/22 و 10/34 درجه سانتی­گراد به­دست آمد. افزایش زمان سرمادهی و غلظت اسیدجیبرلیک از صفر به 250 میلی­گرم در لیتر، دمای پایه را کاهش داد، دمای مطلوب را افزایش داد و دمای سقف جوانه­زنی چوچاق را ابتدا افزایش و سپس کاهش داد.

کلیدواژه ها:

جیبرلین ، دماهای کاردینال ، زیست­شناسی ، سرعت جوانه­زنی ، شکست خواب