بررسی محله پایدار و میزان تاثیر آن در پایداری شهر

محله های پایدار بصورت مکان هایی تعریف شده اند که در آن ها مردم می خواهند در زمان حال و آینده زندگی کنند و به محیط سکونت شان حساس اند و برای ارتقای کیفیت زندگی با یکدیگر همکاری می کنند این محله پایدار، امن هستند وبه خوبی طراحی شده اند و فرصت های برابر و خدمات مناسب را برای همه مردم ایجاد می کنند به همین منظور پایداری اجتماعی اصلی جدا نشدنی از این محلات است .تحولات شهرسازی دوران معاصر در ایران به دنبال افزایش جمعیت و شهرنشینی مبین رشد و توسعه ی محله های مسکونی ای است که به دور از مراکز شهری، به حومه ها رانده شده اند و بافتهای جدید را در نقاط مختلف شهرها ایجاد نموده اند مفهوم محلات پایدار شهری رویکردی جدید در طراحی و برنامه ریزی محلات شهری است که برنامه ریزی را در راستای آفرینش، ارتقا و پایداری کیفیات زیست محیطی و سلامت شهروندان در ساختار محلات شهری به کار می گیرد. باید به این امر توجه داشت که رشد و گسترش محله های مسکونی به خصوص در بافتهای جدید شهری بدون توجه به ابعاد و شاخص های توسعه پایدار موجب هدررفت منابع طبیعی میگردد که با اهداف توسعه ی پایدار شهری در تعارض و تقابل قرار دارد. هدف از این پژوهش ارائه،سنجش و ارزیابی شاخص های پایداری درمحله ها وهدف آن،کاربردی و از منظر چارچوب پژوهش،توصیفی -تحلیلی است که به شیوه پیمایشی بوده و نتایج این پژوهش نشان داد که بالابودن اعتماد و تعلق اجتماعی و پس از آن پوشش تمامی تسهیلات و امکانات رفاهی ازجمله نقاط قوت مهم و یکنواختی و نبود تنوع در فضاسازی و پس از آن نبود نشاط و سرزندگی در تمام اوقات شبانه روز در محله از جمله نقاط ضعف این محله از منظر الگوی محلات پایدار شهری است.

کلیدواژه ها:

محله پایدار ، شاخص های پایداری ، شهروندان ، شهر نشینی