چالش های پذیرش و آموزش کودکان با اختلال اتیسم در مراکز ویژه و ارائه راهکارهای مطلوب

این مطالعه با هدف بررسی مسائل پیرامون پذیرش و آموزش ویژه اتیسم با روش پدیدار شناسی انجام شده است. با توجه به ضرورت بهبودزندگی کودکان اتیسم، به عنوان گروه روبه افزایش سال های اخیر، ما برآن شدیم تا به واکاوی مشکلات و بهبود روند آموزش کودکان اتیسم درقالب رویکرد کیفی عمیق بپردازیم. برای تحقق این هدف، با شیوه نمونه گیری هدفمند و از نوع گلوله برفی، تجارب 30 نفر از معلمان اتیسیممورد کاوش قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه با روش هدایت کلیات بود و برای تحلیل یافته ها از روش کلایزی استفاده شد. جهتکسب اعتبار پژوهش 4 معیار مطرح شده توسط لینکن و گابا (اطمینان پذیری، تایید پذیری، انتقال پذیری، اعتماد پذیری) مورد توجه قرارگرفت. در نتیجه تحلیل داده ها 6 مقوله اصلی و 25 مقوله فرعی پیرامون پذیرش و آموزش اتیسیم از میان داده ها روییدن گرفت، و بر اساسنتایج به دست آمده، یافته ها در دو مقوله محوری چالش های گروه اتیسم و راهبردهای بهبود استخراج گردید. تحلیل نتایج نشان داد، شناساییچالش مدار، عدم پذیرش بهینه، ارزیابی سودار و موانع اجرا از مهمترین مقوله های اصلی در راستای مسائل روند پذیرش و آموزش اتیسم است.همچنین پژوهش و نیاز سنجی و طراهی و اجرا تلفیقی آموزش، دو محور اصلی در مسیر بهبود روند پذیرش و آموزش ویژه اتیسم می باشد.یافته های این پژوهش آشکار کرد، که روند پذیرش و آموزش کودکان اتیسم از شرایط رضابت بخشی برخوردار نیست و بایستی در این زمینهبه طراهی سبک و مدلی نو و متفاوت برای آموزش و شناسایی گروه اتیسم اقدام کرد.

کلیدواژه ها:

پذیرش و آموزش ، اتیسم ، چالش و بهبود