آسیب شناسی ضوابط نورگیری از پاسیو در مقررات ملی ساختمان ایران به منظور دستیابی به نظامی مبتنی بر کارایی: شناخت روش و عوامل موثر

نظام قانونی مبتنی بر کارایی، به عنوان تحولی در نظام قانونی ساختمانی، به منظور افزایش انعطاف پذیری قوانین درمواجهه با شرایط متغیر جهانی و نیازهای حوزه ی طراحی شکل گرفت. یکی از اهداف اصلی این تحول، ایجاد شرایطی استتا الزامات قانونی غیرضروری کاهش یافته و طراحان آزادی بیشتری در تفسیر قانون و نوآوری تجربه کنند. از طرفی، نظامتجویزی پاسخگوی شرایط جدید اجتماعی، فناوری های نو و توسعه ی پایدار نخواهد بود، بنابراین لزوم بازنگری در ضوابطساختمانی ایران در راستای تغییر نظام فعلی به نظام مبتنی بر کارایی دیده می شود. در پژوهش حاضر با هدف نزدیکساختن نظام ضوابط ساختمانی ایران به نظام مبتنی بر کارایی، قوانین نورگیری از پاسیو به عنوان نمونه ی موردی انتخابشده چرا که پاسیو نقش مهمی در طراحی ساختمان های شهری امروز داشته و عملکرد مطلوب آن به طور موثری مصرفانرژی را کاهش خواهد داد. روش اتخاذ شده در این پژوهش، شبیه سازی است اما نوآوری پژوهش حاضر در این است که بااستفاده از این روش، نحوهی برخورد این قانون با روش های طراحانه و کارایی پاسیو بررسی می گردد. بر اساس نتایجشبیه سازی، ضوابط نورگیری از پاسیو به عنوان ضابطه ای تجویزی شناسایی شده که نحوه ی اعمال آن، منجر به حذفراه حل های مناسب تر خواهد شد. در نهایت با بهره گیری از روش ذکر شده، راهکارهایی در رابطه با نحوه ی بازنگری در متنقانون و نحوه ی تدوین آن پیشنهاد شده است. پژوهش حاضر روش شبیه سازی را یکی از روش های فنی با پتانسیل بالادانسته که ترکیب آن با راهبردهای مختلف، نه تنها امکان بررسی ابعاد مختلف قوانین مشابه را به دست میدهد، بلکه باتغییر ساختارهای سازمانی حول روش ذکر شده، امکان بهره گیری از آن در نظام تدوینی و نظارتی نیز وجود خواهد داشت.در نهایت نیز قابل ذکر است که نتایج پژوهش حاضر، جهت تکمیل شدن نیازمند پژوهش های آتی در این زمینه است.

کلیدواژه ها:

ضوابط ساختمانی ، قوانین تجویزی ، قوانین مبتنی بر کارایی ، قوانین مبتنی بر عملکرد ، مقررات ملی ساختمان ، پاسیو ، نورگیر