ارزیابی و بهینه سازی برنامه زمان بندی سیستم های آبیاری فضای سبز در پارک های شهر تهران

فضای سبز و محیط زیست شهری یکی از اساسیترین عوامل پایداری حیات طبیعی و انسانی در شهرنشینی نوین بهشمار می آید. یکی از عوامل محدودکننده گسترش فضای سبز، کمبود منابع آب قابل دسترس می باشد. به همین دلیلاجرای سیسستم های آبیاری مناسب فضای سبز به همراه اتوماسیون می تواند کمک شایانی به بهبود و افزایش کیفیت فضایسبز نماید. در این پژوهش، یک قطعه چمن در پارک رازی تهران که مجهز به سیستم آبیاری بارانی است برای ارزیابی درنظر گرفته شد. فرآیند آبیاری در این پارک، نیروی انسانی و به طبع آن، هزینه زیادی را صرف می کند. در راستای مصرفبهینه آب، بهبود کیفیت فضای سبز، کاهش هزینه نگهداری و نیز بررسی مزایای توسعه اتوماسیون، به اجرای اتوماسیوندر محدوده مورد مطالعه پرداخته شد و با استفاده از تایمر برای زمان بندی آبیاری، آزمایشات مربوطه انجام شد. در برنامهزمانی آبیاری خودکار، زمان بندی آبیاری به صورت هفتگی بوده و زمان آبیاری بهینه متناسب با نیاز آبی فضای سبز از مدلبهینه ساز Solver در نرم افزار Excel به دست آمد. بر اساس این برنامه آبیاری، میزان صرفه جویی آب در منطقه مورد مطالعه به میزان 15 % برآورد گردید. این میزان معادل 16445 لیتر آب صرفه جویی در مساحت حدود 2500 مترمربع بوده است. در روش پیشنهادی بر طبق شرایط تحقیق، میزان صرفه جویی آب برای هر متر مربع تقریبا 10/6 لیتر می باشد. اگر فرض شود شرایط همه پارک های شهر تهران کم و بیش مشابه محدوده مطالعه شده باشد و برای آبیاری آنها از همین سیستم استفاده شود میتوان نتیجه این تحقیق را به کل پارک های تهران تعمیم داد. لذا با توجه به مساحت کل پارکها دراین شهر، ماهانه حدود 288000 متر مکعب صرفه جویی حاصل می شود که قابل توجه است. سهولت آبیاری، بالا بودنکیفیت فضای سبز، کاهش هدر رفت آب، سرعت بالای آبیاری و در نهایت کاهش هزینه نگهداری از جمله مزایای روشپیشنهادی در این پژوهش بوده است.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، آبیاری ، صرفه جویی آب ، بهینه سازی