بررسی ارتباط کوتاه مدت و بلند مدت انتشارگاز CO2، تولید غلات و امنیت غذایی در ایران

کشاورزی از مهمترین فعالیتهای اقتصادی به شمار می آید که بیش از هر چیز به شرایط جوی وابسته است . بر همین اساس در این مطالعه، تاثیر تغییرات زمانی درجه حرارت و بارندگی و انتشار دیاکسیدکربن بر سطح زیرکشت طی دوره زمانی 1961-2014 در ایران با رویکردهای غیرخطی و خطی خودرگرسیون با وقفه های توزیعی مورد بررسی قرار گرفته شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر انتشار CO2 و میزان بارش و دما بر سطح زیر کشت غلات میباشد. داده ها به صورت سالانه و برای یک دوره 54 ساله از سال 1961 تا 2014 جمع آوری شده است. با توجه به نتایج بدست آمده در بلندمدت انتشار گاز دی اکسید کربن رابطه منفی و معنیداری با سطح زیر کشت دارد. به طوری که در بلندمدت با افزایش دی اکسیدکربن سطح زیر کشت کاهش پیدا میکند. نتایج حاصل از رویکرد غیرخطی ARDL نیز نشانگر آن است که شوکهای مثبت گاز دی اکسیدکربن در کوتاه مدت و بلندمدت اثر منفی بر سطح زیرکشت داشته است. همچنین شوکهای منفی دی اکسیدکربن در کوتاه مدت اثر منفی و در بلندمدت اثر مثبت بر سطح زیرکشت دارد. ضریب تصحیح خطا نشان میدهد که در هر سال حدود 48 درصد از عدم تعادل کوتاه مدت برای دستیابی به تعادل بلندمدت تعدیل میشود.

کلیدواژه ها:

سطح زیر کشت ، دی اکسید کربن ، رویکرد خطی و غیرخطی ARDL