بررسی تاثیر متفاوت سهامداران نهادی بر رابطهء بین معاملات با اشخاص وابسته و مدیریت سود

از آنجایی که، مدیریت سود یکی از عوامل مهم ایجاد خلل در بحث سرمایه گذاری و اتخاذ تصمیمات نادرست است، و یکی از پیامدهای منفی جدایی مالکیت از مدیریت میباشد که بدلیل تضاد منافع مدیران و سرمایه گذاران موجب تحریف صورتهای مالی شده و گمراهی سرمایه گذاران را به دنبال دارد؛ لذا، یکی از دلایلی که مدیران دست به مدیریت سود میزنند معاملات با اشخاص وابسته می باشد.[1] براساس مسئله نمایندگی، به دلیل جدایی مالکیت از مدیریت و وجود تضادمنافع بین این دو، معاملات با ا شخاص وابسته می تواند موجب کاهش کیفیت افشا و از دست رفتن ثروت سهامداران شود و مدیر برای سرپوش گذاشتن روی این انتقال ثروت، ممکن است به مدیریت سود اقدام کند[2]در اینجا مکانیزم سهامداران نهادی میتواند بر رابطه بین معاملات با اشخاص وابسته و مدیریت سود موثر باشد . سوال تحقیق حاضر این است که چرا تحقیقات پیشین به نتایج یکسانی در این باره د ست نیافته اند تفاوت در نوع سهامداران نهادی می تواند پا سخ این سوال با شد برخی از صاحب نظران سهامداران نهادی را به دو نوع فعال و غیرفعال تقسیم بندی کرده است که می توانند اهداف متفاوتی داشته باشند. سهامداران نهادی فعال به دنبال ارزش آفرینی بلند مدت شرکت از طریق نظارت فعال بر تصمیم گیری مدیریت می با شند که می توانند سطح افشا درباره ی معاملات با اشخاص وابسته را افزایش داده و از مدیریت سود مدیران جلوگیری کند اما گروه دیگر که سهامداران نهادی غیرفعال هستند به دنبال سودفردی در کوتاه مدت هستند که حتی می توانند مدیران را تشویق به معاملات با اشخاص وابسته کنند که مدیر برای پوشش اینگونه معاملات مجبور می باشد دست به مدیریت سود بزند.[3]

کلیدواژه ها:

اشخاص وابسته ، مدیریت سود ، سهامداران نهادی