شاخصه های موثر بر پاسخ دهی فضای باز مسکونی در ایجاد حس تعلق مکان

محیط مسکونی، مهم ترین فضائی است که هر فرد بخش عظیمی از زندگی خود را در آن سپری می کند و این فضا باید بیش از هرچیز به عنوان ماوا و ملجایی برای همه اقشار مختلف از جمله کودکان و سالمندان باشد. همچنین می تون گفت کالبد مسکونی با حضور فضای باز آن بهتر معنا پیدا کرده و در راستای رسیدن به آرامش و آسایش ساکنان قدم بر می دارد. متاسفانه امروزه فضای باز در اکثر موراد یا ارتباطی با توده مسکونی نداشته ویا در میان بافت مسکونی، حضور درخشانی ندارد. ادامه چنین روندی باعث می گردد تا مجتمع های مسکونی صرفا به عنوان فضایی صلب برای زندگی قلمداد گردند؛ این در حالی است که با شناسایی ویژگی ها و شاخصههای موثر بر طراحی فضای باز مسکونی می توان به شکل گیری محیطی واجد معنا و حس تعلق برای کاربران دست یافت. در این راستا، هدف پژوهش حاضر، شناسایی شاخصه ها و عوامل موثر بر پاسخ دهی فضاهای بازمسکونی در ایجاد حس تعلق مکان است. روش تحقیق پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است. بدین منظور ابتدا مبانی نظری حول موضوع پژوهش بیان گشته و سپس شاخصه های موثر در قالب 7 مورد با اهمیت تراستخراج گشته است. چنین نتایجی حاکی از آن است که شاخصه های مذکور از حوزه های گوناگون رفتاری، کالبدی، فضایی و... سرچشمه می گیرند.

کلیدواژه ها:

مسکن ، مجموعه مسکونی ، فضای باز ، حس تعلق مکان ، طبیعت