مناسب سازی ساختمان های اداری برای افراد کم توان جسمی - حرکتی

رشد و توسعه هر جامعه متناسب با به کارگیری توانایی های موجود درآن جامعه است. یکی از راه های تحقق این رشد، تامین بستر کالبدی مناسب برای حضور فعال افراد و ایجاد فرصت های مساوی برای اقشار مختلف در دسترسی به ساختمان های عمومی و فضاهای شهری است. از انجا که زندگی افراد معلول با محدودیت های خاصی مواجه است که موجب اختلال در رابطه فرد با محیط می گردد، سازگار نمودن محیط با شرایط آنها ضروری می نماید. بنا به دلایل متفاوتی مانند جنگ، زلزله، تصادف، بیماری و شیوه تحرک غیر اصولی ، با سیر فزاینده آمار کم توانایان جسمی – حرکتی در جامعه مواجعه هستیم. علاوه بر این، گروه های دیگری نظیر سالمندان، مادران همراه با کالسکه کودک، خانم های باردار و سایر افرادی که به دلایل موقتا دچار محدودیت حرکتی می شوند نیز در جامعه زندگی می کنند که به دلیل مشکلات و موانع موجود امکان حضور مستمر و عادی خود را در محیط شهری از دست میدهند. نگاهی اجمالی به وضعیت موجود ساختمان های اداری نشان می دهد که در طراحی و اجرای این بناها توجه چندانی به تردد و حضور افراد کم توان جسمی – حرکتی نشده و موانع متعددی در دسترسی بدون مانع، مستقل، راحت و ایمن افراد به فضاهای عمومی وجود دارد. در این مقاله مشکلات موجود در ورودی ها، راهروها، پله ها وسطوح شیب دار ساختمان های اداری مورد بررسی قرار خواهد گرفت و روش های مناسب سازی بر اساس «ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای افراد معلول جسمی – حرکتی » ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

کم توانان جسمی - حرکتی ، مناسب سازی ، ساختمان اداری ، دسترسی بدون مانع ، ورودی ها ، سطوح شیب دار