رابطه خودمهارگری با خودپنداشت بدنی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین خودمهار گری با خودپنداشت بدنی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش را دانشجویان دانشگاه تهران جنوب (1398) تشکیل دادند و 365 دانشجو به روش نمونه گیری غیرتصافی در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه های خودمهارگری تانجی و دیگران 2004)و خودپنداشت بدنی مارش و دیگران (2010) به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها با آزمون همبستگی و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج آزمون همبستگی نشان داد خودمهارگری با خودپنداشت بدنی رابطه مثبت و معنادار دارند .(P> 0/01) همچنین نتایج آزمون رگرسیون نشان داد متغیرهای خودمهارگری پیشبینی کننده مثبت و معنادار خودپنداشت بدنی هستند. به طورکلی نتایج پژوهش نشانداد که متغیرهای خودمهارگری از متغیرهای مرتبط با خودپنداشت بدنی میباشند که در حال توجه و بررسی هستند.

کلیدواژه ها:

خودمهارگری ، خودپنداشت بدنی