بحران در سیطره آگاهی بخشی رسانه ها

سوانح پیاپی در چند ماه گذشته در گوشه کوشه کشور از زلزله تا سیل نیاز به تدوین برنامه های جامع بلند مدت، میان مدت و برنامه های عملیاتی را بیش از بیش ضروری ساخته است. آنچه که مورد توافق تمامی صاحبنظران و کارشناسان است میزان بالای آسیب پذیری جامعه انسانی ما از بروز این سوانح می باشد. این سوانح بارها و بارها وضعیت کشور را به مرحله بحرانی کشانده است. سیاست گذاران و تصمیم گیران در حوزه مدیریت بحران بایستی برنامه هایی مبتنی بر اطلاعات تجمیعی از حوادث وقوع یافته در حداقل 20 سال گذشته را تدوین نمایند. یکی از جلوه های بارز در مدیریت حوادث و بحران ها نحوه تعامل جامعه انسانی با پیامدهای مربوط به حوادث می باشد به عبارت دیگر افزایش آگاهی های عمومی جامعه انسانی می تواند دست اندکاران مهار بحران را به نحو چشمگیری در تدبیر امور معاضدت نماید. امروزه علاوه بر اقدامات سخت افزاری ومولفه های تاثیر گذار در آگاه سازی اعم اززیر ساخت های جوامع شهری در مواجهه با حوادث طبیعی، آگاهی و دانسته های شهروندان نقش بی بدیل و سازنده ای را در بهبود شرایط بازی می کند. از این رو آگاهی عمومی به مدد وجود رسانه های آگاه و هوشمند و مسئولیت پذیر بوجود می آید. افزایش اطلاعات و دانسته های مربوط به حوادث می تواند کار را به مراتب بیش از آنچه که به نظر آید برای مهار پیامدهای بروز حوادث، سازنده و ارزشمند جلوه گر نماید. نحوه تعامل با افکار عمومی و نوع ارتباطی که این تعامل را عملی می نماید بستگی تمام و کمال به نوع مواجهه با مسائل و مشکلات مدیران بحران دارد. ایجاد ارتباط دو سویه و تاثیرپذیری دو سویه عنصری است که به شدت مورد نیاز مدیران بحران و البته شهروندان می باشد

کلیدواژه ها:

رسانه ، آگاهی عمومی ، حوادث ، مدیریت بحران