بررسی تاثیر آموزش مجازی در ارتقاء فرایندهای یاددهی- یادگیری در دانش آموزان

مطالعات انجام شده در ارتباط با برنامه های توسعه اغلب کشورها، نشان دهنده محوری بودن نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در این گونه برنامه هاست .فناوری اطلاعات و ارتباطات را می توان به عنوان ابزاری نیرومند و قوی برای ارتقای کیفیت و کارایی آموزش مورد استفاده قرار داد، به گونه ای که شیوه های سنتی آموزش را دستخوش تغییر قرار دهد و دیگر نیازی به حضور فیزیکی در کلاس های درس نباشد .این مقاله سعی دارد تا با معرفی آموزش های مجازی و الکترونیک، بررسی وضعیت آموزش مجازی در ایران و بیان این مسئله که دیگر در هزاره سوم، آموزش مجازی تنها یک امر جایگزین به شمار نمی رود، بلکه یک ضرورت است، توجه و عنایت هر چه بیشتر طراحان و برنامه ریزان آموزشی را به خود معطوف دارد و گامی هر چند کوچک در جهت پایه ریزی زیرساخت های لازم، به منظور مهیا سازی بستر فرهنگی برای حرکت به سمت مجازی شدن بردارد .نظام آموزشی هر کشور رکن اساسی در پیشرفت و توسعه در جامعه است و این پیشرفت زمانی می تواند صورت بگیرد که نظام آموزشی در آن نه تنها از لحاظ کمیت بلکه از لحاظ کیفیت نیز رشد کرده باشد . آموزش مجازی یکی از ارکانی می باشد که در توسعه آموزش عالی از لحاظ کیفیت موثر می باشد . با آموزش مجازی و روش های بکارگیری آن می توان امکان آموزش و تحصیل را برای کلیه افراد جامعه در هر سنی و هر نقطه از کشور فراهم نمود . در این مقاله که هدف بررسی راه های بکارگیری آموزش مجازی در بالا بردن کیفیت یاددهی یادگیری می باشد . نتیجه بدست آمده از مقاله مورد نظر نشان داد که روش تدریس جدید ، روش online وسایل کمک آموزشی ، روش جدید ارزشیابی ، روش جدید پژوهش از عوامل تشکیل دهنده آموزش مجازی می باشند که بر فرایند کیفیت یاددهی یادگیری موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، فرایند یاددهی یادگیری ، فراگیر ، معلم