بررسی ارتباط بین وابستگی به شبکه های مجازی و ناگویی هیجانی با احساس تنهایی دانشجویان

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: هشتمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی،مطالعات اجتماعی و فرهنگی
  • کد COI اختصاصی: EPSCONF08_151
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 649
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سمانه آزادخمامی

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی

محمدجواد آقاجانی

مشاور و مدرس دانشگاه

چکیده

دانشجویان از مهمترین اقشار هر جامعه ای محسوب می شوندچرا که علاوه بر نقش فردی که در زندگی شخصی خود دارند، اثرات مهمی بر پیشرفت و سلامت آینده کل اعضای جامعه باقی می گذارند. بنابر این واضح است که سلامت این قشر ارزشمند همواره مورد توجه محققین رشته های مختلف علمی باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی بررسی ارتباط بین وابستگی به شبکه های مجازی و ناگویی هیجانی با احساس تنهایی دانشجویان بود. این مطالعه توصیفی همبستگی بر روی 74 نفر از کل دانشجویان رشته روانشناسی موسسه آموزش عالی راهبرد شمال انجام گرفته است که سپری شدن دو ترم تحصیلی و تمایل به شرکت در پژوهش، معیارهای تعیین شده برای ورود نمونه ها به پژوهش بودند. داده های پژوهش با ابزاری 3 بخشی شامل پرسشنامه های احساس تنهایی راسل 1 ( 1980 (، پرسشنامه استفاده مفرط از تلفن همراه توسط جنارو و همکاران ) 2007 (، و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو ) 1994 ( گردآوری و با استفاده از شیوه های آماری رگرسیون چند متغیری و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین وابستگی به شبکه های مجازی و ناگویی هیجانی با احساس تنهایی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. به این معنا که دانشجویانی که وقت بیشتری را در ارتباط با شبکه های مجازی صرف می کنند و همچنین از قدرت مدیریت هیجانهای شخصی بهره مند نیستند به احتمال بیشتری درگیر تنهایی و انزوای اجتماعی می گردند. با توجه به ارتباط معنادار بین راهبرد ارزیابی مجدد شناختی و پای بندی مذهبی با سرسختی، پیشنهاد میشود به منظور مقابله با احساس تنهایی و منزوی شدن دانشجویان، در جهت ارتقای مدیریت هیجانی و مدیریت استفاده از فناوری های نوین برنامه ریزی شود.

کلیدواژه ها

وابستگی به شبکه های مجازی، ناگویی هیجانی، احساس تنهایی، دانشجویان

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.