مطالعه اثر چیدمان بالن ها در جذب انرژی فوم ترکیبی رزین اپوکسی بعنوان جاذب انرژی در نرم افزار المان محدود Abaqus

جاذب های انرژی دسته جدیدی از مواد هستند که به دلیل داشتن خواص مکانیکی و فیزیکی خاص خود کاربردهای جدیدی یافته اند بعضی از این خواص عبارت است از چگالی پایین، نسبت سطح به حجم بالا، چقرمگی بالا، داشتن انواع خواص ایزوتروپ ، شبه ایزوتروپ و ... ، که این خواص باعث کاربرد آن ها در زمینه های مختلف مهندسی مانند مبدلهای حرارتی و سازه های جاذب انرژی شده است. فومهای ترکیبی کامپوزیتهای متشکل از گوی های کوچک توخالی و ماتریس فلزی، سرامیکی یا پلیمری میباشند. باتوجه به خواص فیزیکی همسانگرد، استحکام و مدول فشاری مخصوص زیاد، جذب رطوبت بسیار پایین و پایداری گرمایی بالا، این مواد کاندیدای مناسبی برای استفاده در سازه های سبک مانند هواپیما، زیردریاییها و غیره میباشند. در این مطالعه به تاثیر توپولوژی چیدمان بالنها در میزان جذب انرژی فوم ترکیبی رزین اپوکسی با بالن های فولادی توسط نرم افزار المان محدود Abaqus پرداخته شد. سه توپولوژی مکعبی ساده CP، مکعبی مرکزدار BCC و مکعبی با وجوه مرکزدار FCC ، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که به دلیل تخلخل کمتر فوم و روی هم قرار گرفتن بالن ها در ساختارCP میزان سفتی سازه به مراتب از ساختارهای BCC و FCC بیشتر بوده و میزان جذب انرژی در این ساختار بیشتر از دو ساختار دیگر است.

کلیدواژه ها:

جاذب انرژی ، فوم ترکیبی ، رزین اپوکسی ، چیدمان ( توپولوژی ) ، کد المان محدود Abaqus