رهیافت هائی برای توسعه و تکامل گیاهان جدید و فراموش شده به منظور افزودن تنوع و دانش بومی گونه های زراعی ایران

در طول تاریخ، بشر بیش از 7 هزار گونه گیاهی را به منظور تأمین نیازهای غذایی، دارویی، لیفی، و ... مورد استفاده قرار داده است، که بسیاری از آنها اهلی شده اند. اما تنها 150 گونه از این گیاهان به صورت گسترده در نقاط مختلف جهان کشت می شوند. تنها 30 گیاه زراعی 90% کالری مورد نیاز بشر را تأمین می کنند. 75% غذای جمعیت دنیا تنها از 12 گونه گیاهی حاصل می شود. سه گیاه گندم، برنج و ذرت حدود 60% کالری و 56% پروتئین مورد نیاز انسان را تأمین می کنند، این خود آسیب پذیری بخش کشاورزی، تنوع زیستی و ضعف رژیم غذایی بشر را نشان می دهد. همواره از تنوع گیاهان زراعی که غذای انسان را تأمین می کنند کاستع شده و بر یکنواختی ژنتیکی تعداد معدود گیاهانی که غذای عمده بشر را تأمین می کنند افزوده می شود... اما امروزه تکنولوژی مهندسی ژنتیک، به عنوان ابزار قدرتمندی که بشر به آن دست یافتع است قادر است فرایندهای اهلی سازی گیاهان و همچنین بهبود خصوصیات ژنتیکی گیاهان فراموش شده را تسریع بخشد و به تنوع زیستی در کشاورزی جانی تازه ببخشد.

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، مهندسی ژتتیک ، گیاهان زراعی