واکاوی نقص و جایگاه تنوع زیستی در توسعه پایدار

در دنیایی که به سرعت به سوی جهانی شدن پیش می رود، تنوع زیستی و یا به بیانی دیگر مدیریت منابع گرانبهای حیات، یکی از بزرگترن و مهم ترین چالشهای پیش روی بشر امروز به شمار می آید. ما به تنوع زیستی که نتیجه میلیاردها سال تکامل است برای تأمین غذایی که مصرف می کنیم، هوایی که تنفس می نمائیم و آبی که می آشامیم، وابسته هستیم. جنگلها و کشاورزی وابسته به تنوع زیستی است. تنوع زیستی کشاورزی به تنوع موجودات زنده( گیاهان، حیوانات، باکتری ها و ... ) که در کشاورزی حضور دارند یا مورد استفاده قرار می گیرند اشاره دارد که شالوده ی کشاورزی پایدار است. درعصر حاضر موضوع توسعه پایدار آن هم در مقوله محیط زیست و منابع طبیعی از جمله مباحث روز جامعه بشری می باشد. تنوع یکی از ابزارهای مهم پایداری بحساب می آید، ولی امروزه فعالیتهای انسانی خود عاملی برای کاهش تنوع شده است. تخریب تنوع زیستی از نظر شدت پس از جنگ هسته ای- گرمایی دومین خطری است که تمدن را تهدید می نماید. در واقع ما بر تارک ششمین موج بزرگ انقراض در تاریخ سیاره شکننده مان قرار گرفته ایم. و از آنجائیکه موج انقراض اخیر گونه ها توسط ما انسان ها یکی از میلیون ها گونه موجود در دنیا بوقوع پیوسته است، منحصر به فرد محسوب می شود. نکته قابل تأمل این است که ما اطلاع و آگاهی نداریم که چه چیزی را تخریب می کنیم. لاجرم امروزه حفاظت از محیط زیست واطمینان از پایداری و همه جانبه بودن توسعه آن، جدی ترین چاش پیش روی جامعه جهانی است. مقاله حاضر با هدف آگاهی از نقش و جایگاه تنوع زیستی در توسعه پایدار به صورت کتابخانه ای و مروری انجام شده است. در این مقاله پس از تعاریفی از توسعه پایدار، تنوع زیستی، به بیان اهمیت تنوع زیستی، رابطه تنوع و پایداری، نقش تنوع زیستی در توسعه پایدار، چالش های فرا روی آن، کارکردهای محوری جهت حفاظت از تنوع زیستی، و در نهایت به نتیجه گیری و بیان پیشنهاداتی در راستای تنوع زیستی پرداختع شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، تنوع سنتی ، چاشها ، حفاظت