افزایش امنیت شبکه حسگر بی سیم با استفاده از الگوریتم رمزنگاری AES وسیستم اعداد مانده ای

یک شبکه حسگر بی سیم در مقیاس بزرگ از هزاران نود از حسگرها تشکیل شده است و ممکن است در یک محیط پهناور پراکنده شده باشد. نودهای حسگر نوع کوچک هستند، با توانایی محدود در محاسبات و ارتباطات که توسط باطری تغذیه می شوند. این نودهای حسگر کوچک مستعد انواع مختلفی از حملات هستند. برای یک شبکه حسگر با مقیاس بزرگ، نظارت و محافظت از هر حسگر منفرد، از حملات فیزیکی با منطقی عملی نیست. حملات در شبکه های حسگر بی سیم میتوانند طبقه بندی شوند به حملات بر روی لایه های فیزیکی، ارتباطات (کنترل دسترسی به رسانه یا واسط )، شبکه، انتقال و لایه کار برد. حملات می توانند همچنین بر پایه ی توانایی های مهاجمان طبقه بندی شوند، مانند سطح حسگر و سطح لپ تاپ همزمان با توسعه بی سیم (حسگر) مبحث امنیت نیز مهم تر میشود. از آنجایی که بیش از 70٪ اطلاعات انتقالی از طریق نقاط دسترسی بدون رمزنگاری انتقال می یابند، نگرانی ها در مورد افزایش امنیت بیشتر میشود. همین امر یک سیاست امنیتی قابل اجرا و کارامد را می طلبد. به دلیل پخش همگانی در این شبکه ها، موجودیتی که مهارت و تجهیزاتی را داشته باشد، می تواند این انتقال را رصد کند و به شبکه نفوذ کند. برای داشتن یک امنیت موفق می بایست کلیه خطرات درک شوند. بنابر این توضیحات، در این مقاله، روشی بر مبنای الگوریتم رمزنگاری AES در راستای افزایش امنیت شبکه حسگر بی سیم در برابر حملات ارائه شده است. همچنین برای افزایش سرعت روش پیشنهادی، از سیستم اعداد مانده ای استفاده میشود. نتایج حاصل از پیاده سازی روش پیشنهادی و مقایسه آن با روش AES نشان داده است که روش ترکیبی با سیستم اعداد مانده ای، از سرعت بالاتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، رمزنگاری ، الگوریتم AES ، امنیت ، سرعت.