نقش آفرینی تعلیم و تربیت در پیشگیری از آسیب های فرهنگی در ایران

فرد، خانواده، جامعه ، هر کدام به نوبه خود متاثر از فرهنگ می باشند. اگر فرهنگ دارای قدرت و ثبات و سلامت باشد، ساختار خانواده و جامعه، روند رو به رشد و فاخری خواهد داشت. یک فرهنگ غالب و سالم، همیشه آماده مبارزه با تهاجم ها و آسیب هاست. آمادگی که سرشار از برنامه ها و متدهای کارامد برای مقابله با آسیب های فرهنگی و اجتماعی می باشد. یکی از ناب ترین متد ها استفاده ازچرخ دنده های تعلیم و تربیت برای به رونق انداختن و پیشگیری از رکود و فقر فرهنگی است، که با توجه به اصطلاح پیشگیری بهتراز درمان است خود باعث زدودن هزینه های گزاف ناشی از بی توجهی ها به بسترهای حیاتی فرهنگی می باشد. با توجه به آموزه های دینی و اندیشه فیلسوفان بزرگ و صاحب نظران حوزه تعلیم و تربیت، نقش این مهم در پیشگیری از آسیب های فرهنگی به سادگی قابل اثبات است. در این پژوهش از طریق روش مروری-تحلیلی، با استفاده از منابع کتابخانه ای، جستجوی اینترنتی،مرور سایر منابع نظیر مقالات و ژورنال های مرتبط صورت پذیرفت کوشش شد تا نقش درخشان تعلیم و تربیت بیش از پیش مورد توجه قرار داده شود و راهکارها و مسیرهای اساسی برای رسیدن به هدف ذکر شده مشخص شد.