غلاف جاذب انرژی جهت کاهش خطر انفجار در مخازن ثابت و متحرک

محل های نگهداری جهت ذخیره سازی و یا حمل مشتقات نفتی با توجه به امار بالای خسارات مالی و تلفات جانی ،ایمن سازی مخزن های حمل مواد نفتی در برابر صدمات نا شی از برخورد منجرب به انفجار را اجتناب ناپذبر می کند . در همین را ستا برای ،به حداقل ر ساندن خطر انفجار نا شی ازبرخورد، ظرفیت بالای جذب انرژی ، طول لهیدگی زیاد و نسبت بالای جذب انرژی به وزن به عنوان عوامل موثر در سیستم های جذب انرژی مطرح ا ست. در این مقاله جاذب های چند سلولی و شبکه ای مورد برر سی قرار گرفته ا ست که با افزایش تعداد سلول های یک جاذب انرژی جذب شده را میتوان تغییر داد. ابتدا در نرم افزار اباکوس نیز تحلیل و نتایجی مانند نیروی کراشینگ یا لهشوندگی و انرژی جذب شده مقایسه می گردد. نتایج نشان می دهد که نمودارهای حاصله در نرم افزار اباکوس با دقت بسیار خوبی نتایج را پیش بینی می کند و تغییر شکل های ایجاد شده در نمونه نیز بر صحت این کار می افزاید. در ادامه، جاذب های یک سلولی و چهار سلولی که وزن های برابری دارند (ضخامت متفاوت) با نمونه 5 سلولی مقایسه می شود و تحت برخورد یک وزنه 263 کیلوگرمی قرار می گیرند و نتایج مقایسه می شوند. نتایج افزایش جذب انرژی در نمونه ی پنج سلولی نسبت به نمونه های دیگر و همچنین افزایش نمونه چهار سلولی نسبت به یک سلولی را نشان می دهد که بسیار چشمگیر می باشد. در انتها به منظور حذف فرایند جوشکاری و هرگونه اتصال دهنده جانبی، استفاده از کمربند های الاستیک مجهز شده به جاذب های سلولی به عنوان روش مناسب و مقرون به صرفه از بعد هزینه ساخت و مونتاژ ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

جاذب ، ضربه ، سلول