ارتباط بین مشارکت در ورزش های تفریحی و همبستگی اجتماعی جوانان شهر تهران

هدف کلی: هدف از تحقیق حاضر تعیین ارتباط بین مشارکت در ورزشهای تفریحی و همبستگی اجتماعی جوانان 15-29 سال شهر تهران بود.روش شناسی: روش انجام پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه، جوانان 15-29 سال شهر تهران؛ حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 384 نفر محاسبه و نمونه گیری به روش تصادفی خوشهای انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، بخش سوم پرسشنامه جامع فعالیت جسمانی سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه شش بعدی گروترت (2004) بود. هر دو ابزار به روش سه مرحلهای ترجمه شدند. روایی صوری و محتوایی توسط گروهی از متخصصین حوزه علوم اجتماعی و مدیریت ورزشی بررسی و پس از اعمال تغییرات تایید شد. برای محاسبه پایایی از روش آلفایکرونباخ استفاده شد که این مقدار برای سرمایهاجتماعی α=0/84 و مشارکت ورزشی α=0/782 بود.یافته ها: نتایج نشان داد، وضعیت مشارکت در ورزشهای تفریحی جوانان شهر تهران به ترتیب42/2 درصد نیمه فعال، 37/5 درصد غیرفعال و 20/3 درصد فعال هستند. همچنین ضریب همبستگی پیرسون ( r=0/275 ) در سطح معنا داری0/01 نشان داد بین مشارکت در ورزشهای تفریحی و همبستگی اجتماعی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری : شرکت در فعالیتهای ورزشی بر شدت همبستگی اجتماعی جوانان تاثیرگذار است. از نتایج مثبت حاصل شده از همبستگی اجتماعی موجود در تک تک افراد یک جامعه، همگی سود خواهند برد.پیشنهاد: ترغیب جوانان به، شرکت در ورزشهای تفریحی به منظور پر رنگ شدن نقش آنان در فعالیتهای عام المنفعه که برای خود سودی نداشته و تنها خدمت رسانی برای دیگر افراد جامعه است میباشد.

کلیدواژه ها:

ورزش های تفریحی ، سرمایه اجتماعی ، همبستگی اجتماعی